‘Ik heb weer een doel in mijn leven, letterlijk én figuurlijk’

Sport is een uitlaatklep en zorgt voor verbinding. Hoe belangrijk dat kan zijn, weet sportcoach Jasper Lamboo als geen ander. Het was zo’n 17 jaar geleden, rekent hij terug, dat hij afkickte van de heroïne. Inmiddels werkt hij als ervaringsdeskundig begeleider en helpt hij S.v.e.T., een vrijwlligersorganisatie van de Sport Coalitie Utrecht, groeien. ’18 verschillende sporten hebben we,’ vertelt hij trots, ‘dan is er altijd iets wat bij je past.’

Niet meer voelen

Als jonge jongen was Jasper altijd op het voetbalveld te vinden. Zijn doel? Keepen voor FC Utrecht. Door een ongelukkige loop van omstandigheden raakte hij die droom kwijt. Zo’n 20 jaar lang bestond zijn leven uit het gebruiken van heroïne. Hij raakte dakloos en kwam terecht bij het Leger des Heils.

‘Op een gegeven moment voelde ik niks meer, alleen maar leegte. Waarom besta ik nog, dacht ik? Ik had alleen nog maar contact met Marjolijne, de vrouw die me mijn methadon verstrekte. Met haar had ik het over die suïcidale gedachten. Ja, toen besefte ik me wel dat er iets moest veranderen.’

‘Marjolijne hielp om me aan te melden voor een behandeling waarbij onder narcose m’n aderen werden schoongespoeld. Intens, maar mijn enige mogelijkheid. Want methadon is troep, het blijft aan je aderen pakken en dat maakt het bijna onmogelijk om te stoppen. Door die behandeling ben je in één klap afgekickt. Ik weet nog dat ik de zon op mijn arm voelde toen ik wakker werd uit de narcose. Eindelijk weer voelen, het maakte me euforisch.’

Weer een doel in zijn leven

Natuurlijk was alleen dat afkicken niet genoeg om van de drugs af te blijven. Want als de verslaving altijd je manier is geweest om de dagen te vullen, wat ga je dán ineens doen met je tijd?

‘Jij hield toch altijd zo van sport?’ zei een begeleider van het Leger des Heils op een dag tegen hem. De eerste keer dat Jasper weer in de goal stond, voelde hij zich direct op zijn plaats. Hij bleek het nog te kunnen, en best goed ook. Vanaf dat moment ging het snel. Nog geen 2 jaar later maakte hij zijn opwachting als goalie voor de Homeless World Cup, later ging hij mee als assistent-bondcoach van het team.

Anderen coachen

Door het coachen ontdekte Jasper zijn nieuwe droom: anderen helpen om verder te komen. Dat doet hij nu, 10 jaar later, als mede-oprichter en coach van Sport voor een Toekomst ( S.v.e.T.). En door als ambassadeur van Stichting Life Goals zijn verhaal te delen. Daarmee wil hij inzicht geven in hoe essentieel sport kan zijn in het herstel van mensen in een kwetsbare positie.

‘Als je sport raak je in een flow en voel je je goed. Maar het belangrijkste is het sociale aspect. Het zorgt voor verbondenheid, een gevoel dat je ergens bij hoort. En je leert omgaan met lastige situaties, zoals een scheidsrechter die slecht fluit of een boze tegenstander. Dat zijn van die lessen die je ook in het dagelijks leven kan gebruiken.’

‘Mijn achtergrond is daar superhandig in, weetje. Ik snap hoe iemand zich voelt, hoe lastig sommige situaties kunnen zijn. En dan ben ik ook wel trots op mezelf, dat ik anderen nu kan helpen zoals ik zelf ook ben geholpen.’

Dit verhaal is onderdeel van de serie: ‘8 keer de kracht van sport en bewegen’. Foto’s en verhaal door Lotte Stierhout